Lager Wiedeński to jeden z pierwszych lagerów. Jego historia jest mocno powiązana z historią innego lagera, znanego obecnie jako Marzen (Piwo Marcowe) oraz rewolucją przemysłową. Lager Wiedeński zwany też Vienna Lagerem, to piwo od pierwszego łyka piękne w swojej prostocie, która jest jednak bardzo złudna –  jest to bowiem piwo bardzo kompleksowe i złożone, a jego ognista barwa zachwyci niejednego piwosza.

Vienna Lager w Polsce:

• Browar Pinta – Odsiecz Wiedeńska
• Brovarnia Gdańsk – Lager Wiedeński (medalista Greater Poland Beer Cup 2021)
• Browar Rzemieślniczy Jan Olbracht – Szyszak
• Browar Żywiec – Wiedeński Lager

Jeśli pominęliśmy któryś z waszych ulubionych lagerów wiedeńskich w tym zestawieniu koniecznie dajcie znać w komentarzach 🙂

Jeśli jesteście ciekawi, jakie lagery zdobyły nagrody podczas Greater Poland Beer Cup zobaczcie sami. 

Lager Wiedeński – polecane szkło:

Vienna Lager pięknie prezentuje się w pokalach stworzonych z myślą o niemieckich pilsach, ale jego ognistą barwę doskonale też podziwiać w szklanym kuflu czy prostej szklance do piwa.

Zapamiętaj: Większość piw warto pić przelaną nie tylko ze względów higienicznych, ale głównie po to, by nie ograniczać sobie doznań smakowych. W końcu nie po to kupujecie piwo, by nie poczuć jak smakuje 🙂

Temperatura serwowania około 4-7’C.

Pozostałe parametry układają się następująco:

Historia tego stylu zaczyna się dość tragicznie, na długo przed utworzeniem jego pierwszej warki. W 1820 roku umiera właściciel browaru Dreher w Schwechat pod Wiedniem, Franz Anton Dreher zwany Młodszym. Schedę po nim dziedziczy jego 10 letni syn, Franz Anton Dreher, dla ułatwienia zwany Starszym (by było ciekawiej równiez jego dziadek nazywał się Franz Anton Dreher i nasz bohater gdy doczekał się męskiego potomstwa kontynuował tę piękną tradycję nadawania imienia 😉 ). Ale ponieważ młody Antek (zwany Starszym), był za młody na przejęcie browaru, rodzinną firmą zajęła się jego matka Katarzyna, a on ruszył w świat by uczyć się rzemiosła.

Edukację pobierał w Niemczech (w browarze Spaten), Anglii (w browarze Barclay, Perkins & Co.) oraz w  Szkocji. Za “studenckich” czasów poznał Gabriela Sadlmayera II, który również pobierał nauki w celu przejęcia rodzinnego browaru Spaten z Monachium. Anton wrócił do domu jako wykształcony młody mężczyzna w 1836 roku i dzierżawił browar od matki ,by wprowadzać w nim nowinki technologiczne, które widział podczas podróży. Zaczął od produkcji jasnego słodu, której to nauczył się podczas pobytu w Londynie (wytwarzany przez niego słód obecnie nazywany jest wiedeńskim). Z otrzymanych od swojego przyjaciela Gabriela drożdzy dolnej fermentacji zaczął wytwarzac lagery, a gdy był już ostatecznie zadowolony z efektu swojej pracy, na przełomie 1840/1841 roku zaprezentował światu swoje jasne piwo, które dało początek stylowi zwanemu Lagerem Wiedeńskim (na początku piwo to nazywało się Swechater Lager). Mniej więcej w tym samym czasie Gabriel Sadlmayer II zaprezentował Piwo Marcowe w swoim mieście. Anton szybko potwierdził swój talent do piwowarstwa i smykałkę do biznesu rozbudowując swoje piwne imperium w całym Królestwie Austro-Węgierskim i zdobywając wyróżnienia i medale za swoje piwa. Jego trunek przyciągnął nawet uwagę samego Cesarza Franciszka Józefa I, który w uznaniu jego zasług dla chwały cesarstwa odwiedził jego browar.

Lata świetności Lagera Wiedeńskiego skończyły się jednak wraz z końcem I Wojny Światowej. Ale nie wszędzie! Jeśli chcecie dowiedzieć się więcej o tym stylu piwnym zapraszam do obejrzenia filmu.

Vienna Lager – barwa, aromat i smak

Piwo klarowne o pięknej, ognistej barwie (od czerwono-bursztynowej, po miedzianą) zwieńczone czapą białej piany. W aromacie przeważają złożone nuty odsłodowe – skórka chleba, ciasteczka, tosty. Chmiel nie ma tu zbyt wiele do powiedzenia – jego celem jest tylko kontrowanie słodowości. Jeśli jednak wyczujemy jakieś aromaty odchmielowe, będą to raczej zapachy kwiatowe czy korzenne, pochodzące od kontynentalnych odmian.

W smaku bardzo podobnie jak w aromacie – kompleksowa słodowość kontrowana chmielem tylko na tyle by zapewnić wytrawny finisz. Posmaki czy aromaty karmelowe lub palone są wysoce niewskazane w tym piwie. Piwo gładkie i kremowe w odczuciu, o średnim wysyceniu i balansie przesuniętym w stronę słodowości.

Chwila dla Piwowara:

Zacieranie dekokcyjne (choć obecnie już nie trzeba) byle bez zbytniego przeciągania, by nie przyciemnić za bardzo.

Bazowy słód to oczywiście słód wiedeński, który można uzupełnić monachijskim, zarówno jasnym jak i ciemnym. Można też użyć niewielkich ilości słodów palonych czy karmelowych, jednak należy pamiętać o tym, iż posmaki te są uważane za błąd w tym stylu. 

Drożdże lagerowe o czystym profilu fermentacji.

Chmiele kontynentalne, klasyczne, o niezbyt wysokiej goryczce, bez chmielenia na aromat.

Co ciekawe

Styl bardziej popularny w Meksyku, niż na terenie byłego Cesarstwa Austro-Węgierskiego. A wszystko dzięki temu, że Benito Juarez odmówił płacenia danin europejskim mocarstwom i w 1861 roku Napoleon III interweniował i siłą obsadził meksykański tron marionetkowym władcą Maksymilianem I, z pochodzenia Austriakiem, który jednak długo tam nie zabawił ponieważ jego rządy zakończyły się dla niego krwawo 3 lata późnej. Jednak te trzy lata wystarczyły, by sprowadzić austryjackich mistrzów piwowarskich i zaszczepić miłość do Lagera Wiedeńskiego wśród lokalnych mieszkańców (styl ten troszkę tam ewoluował, zaczęto dodawać kukurydzę i stał się nieco słodszy, niż jego europejski przodek).
Browary Schwechat i Spaten istnieją do dziś. Browar Schwechat, założony w 1632 roku i zakupiony przez rodzinę Dreherów w 1796 roku, jest obecnie częścią konglomeratu Brau Union Österreich AG. Browar Spaten, którego początki sięgają 1397 roku, został zakupiony przez rodzinę Sedlmayra w 1807 roku i jest częścią grupy Spaten-Löwenbräu. Oba te przedsiębiorstwa znów połączyła wspólna historia –  są obecnie częścią belgijsko-brazylijsko-amerykańskiego koncernu Anheuser-Busch InBev.